Nieinformatyczne powody dla , których warto się uczyć programowania.

Nasze dzieci otoczone są elektroniką, komputerami, Internetem i telewizją. Jednak jeśli spytamy się ich jak to jest że taki komputer działa lub co potrzeba aby stworzyć ich ulubiona grę zaczną się schody. Programy i algorytmy otaczają nas nie tylko w postaci narzędzi informatycznych , nie tylko w postaci kodu w niezrozumiałym języku i miliardów danych przetwarzanych przez komputery. Programy i algorytmy to właściwie wszystko co nas otacza. Przy pomocy kilku podstawowych pojęć możemy opisać drogę z domu do szkoły. Użyjmy tylko słów IDZ, STÓJ, SKREĆ W PRAWO , SKREĆ W LEWO. Nie musimy znać Javy, Pythona, PHP, czy innych języków programowania aby stworzyć prosty program. Programowanie to nauka logicznego myślenia, kreatywności, sprytu, dostrzegania zależności, przewidywania i ciągłego doskonalenia się.

Dzieci ucząc się programowania łatwiej rozumieją zasady działania dzisiejszego świata, łatwiej też jest im zaplanować jakieś działania, łatwiej opisywać zauważone zdarzenia. Programowanie to także bardzo wielkie wsparcie w nauce – dzieci które rozpoczynają swoją przygodę z programowaniem widzą w praktyce czym są ułamki , czym są kąty, jak prawidłowo zapisywać działania.

Po praktycznym kursie programowania dzieci zaczynają już intuicyjnie wykorzystywać zdobyta wiedzę.

Widzą że do rozwiązania może prowadzić wiele dróg. To od nich zależy która wybiorą – zadaniem nauczyciela jest pomoc w zrozumieniu dlaczego jedna droga jest lepsza o innej. Rozwija to kreatywność i pomysłowość. Dzieci potrafiące kodować wyrażają dużą chęć rozwoju – często nie wystarczają im znane gry – chce stworzyć coś nowego – własnego.

Programowanie uczy cierpliwości, często jest nauką na błędach, pokazuje że popełnianie błędów jest rzeczą ludzką. Cierpliwość i opanowanie i chęć rozwiązania problemu to bardzo pożądane umiejętności u programistów. Nie znam programisty który napisał program od początku do końca i nie popełnił przy tym błędu. Szukanie błędów wymaga cierpliwości, spostrzegawczości, umiejętności lodzonego myślenia, wyciągania wniosków i spostrzegania zależności. Będąc młodym programistą często zarywałem noce by znaleźć błąd. Uczy to że błędy to nic złego. Trzeba tylko wciągnąć wnioski spróbować jeszcze raz ,a później już czeka tylko ogromną satysfakcja która popycha do dalszego rozwoju

Podsumowując – programowanie to nie tylko komputer i setki linii kodu.

To rozwój dziecka, nauka zasad, schematów działania, sposobów rozwiązywania problemów, planowania i cierpliwości. Te cechy wzmacniają osobowość młodego człowieka, zapewniają mu poczucie pewności w świecie rzeczywistym jak i w tym wirtualnym. Programowanie uczy także współpracy – dziecko szybko zauważy że szybciej i lepiej wykonana zadanie jeśli wykona je wspólnie z kolegami. Nauka zasad programowania może rozpocząć się nawet w wieku 4-5 lat. Z czasem gdy dziecko uczy się czytać i pisać oraz poznaje podstawy matematyki jest mu łatwiej i intuicyjnej  poznawać świat.

Wykwalifikowany Wykładowca

Paweł Ziemniewicz